Er zijn heel veel soorten
Gele Kwikstaart. Die in Nederland voorkomt is de M. flava flava met een
blauwgrijze kop, gele keel, witte wenkbrauwstreep van snavel tot de nek.
De Engelse Gele Kwikstaart (M. flava flavissima) heeft bijvoorbeeld een
Geel-en-olijfgroene kop en een gele wenkbrauwstreep. Daarnaast kennen we
nog de Iberische Gele Kwikstaart, Italiaanse Gele Kwikstaart, Noordse Gele
Kwikstaart en Balkan Gele Kwikstaart. Daarnaast nog de M. flava beema uit
Zuidoost-Rusland en de M. flava lutea uit het Uiterste zuidoosten van
Rusland.
Tot overmaat van ramp
komt er ook in het verenkleed van onze "flava flava" grote
verschillen voor. Hun kleden veranderen door de rui en er zijn duidelijke
verschillen tussen volwassen mannetjes en vrouwtjes en tussen volwassen
exemplaren en de jonge vogels. Volwassen mannetjes van de Gele Kwikstaart
zijn in de broedtijd opvallend helder geel gekleurd. Wie dit goed wil
herkennen moet veel studeren. Zowel in de litteratuur als in het veld.
Het gedrag van Gele
Kwikstaarten komt sterk overeen met dat van de andere soorten
kwikstaarten, maar er zijn toch ook kleine, maar duidelijk te herkennen
verschillen waar te nemen. Komen voor in grootschalige
polders, extensief gebruikte hooilanden en uiterwaarden. Het betreft een zomergast.
De aantallen in de
graslanden zijn de laatste jaren sterk achteruitgegaan. Deze achteruitgang
is weliswaar niet overal even groot, maar in grote, uitgebreide
weidegebieden, zoals in het westen van Nederland en Friesland, komt de
soort nog maar nauwelijks voor. De achteruitgang lijkt samen te hangen met
de uitvoering van ruilverkavelingen.
Aantal broedparen in
Nederland: 40.000-50.000 broedparen (2000)
|
Adult
mannetje / Texel mei, 2011
Vrouwtje / Texel, mei 2011
Mannetje / Texel, mei 2011
Vrouwtje / Texel, mei 2011
Texel, mei 2010
Texel, mei 2006
Noord-Holland, augustus
2009
|