Havik, accipiter Gentilis, Northern Goshawk

 Noord-Brabant, januari 2019

Adult vrouwtje
Je zou bij de Havik bijna aan de Zwarte Specht denken. Dat uitbundig lachen, even op gang komen, en dan lang aanhouden. Maar veel hoger en niet 'kluu-kluu-kluu' maar meer 'kie-kie-kie-ki-ki-ki-ki'. De vogel is zowat zo groot als een Buizerd. Volwassen vogels hebben een "zebra" borst.

Samen met de Vlaamse Gaai vormt de Ekster een belangrijk deel van het menu dat de Havik in Nederland nuttigt. Geen enkele Havik blijkt gespecialiseerd te zijn in het vangen van een bepaalde prooisoort. Gewoonlijk grijpen zij wat op dat moment       voorhanden is c.q. passeert. Hooguit wordt op een bepaald moment gebruik gemaakt van tijdelijk gemakkelijk te bemachtigen prooien. De prooiresten van de Havik zijn te herkenen aan de aanwezigheid van de geheel kaalgevreten schoudergordel met de beide vleugels en wat handpennen. De Havik is in Nederland een uitgesproken standvogel.

Jongen van haviken verlaten Oost-Nederland omdat daar nog weinig houtduiven zijn om te eten. Die duiven zijn in aantal gedaald, nu veel boeren van graan op maïs zijn overgestapt. De ongeveer 1800 haviksparen eten graag hapjes van 100 à 400
gram en pakken daar wegens de voedselschaarste nu meer sperwers, valken en buizerds. Hun eetlust is zo groot dat het aantal boomvalken binnen tien jaar is gezakt van 2000 naar 750 paar. In bossen waar haviken leven, komen nog amper boomvalken voor.











Het "mantelen" (afdekken van de prooi) dient om de prooi af te dekken tegen mogelijke dieven.






Een jonge havik