Velduilen
zijn zeldzame grondbroeders van ruige terreinen met open plekken zoals
duinvalleien, rietmoerassen en hoogvenen. Het voedsel bestaat meestal
grotendeels uit veld- en woelmuizen. Daarnaast worden ook andere muizen en
vogels gegeten. Velduilen zijn echte zwervers die zelfs afgelegen eilanden
weten te bereiken. In Nederland geboren vogels trekken soms weg tot in
noordelijk Scandinavië en Rusland, maar andere blijven hun leven lang
binnen de landsgrenzen.
In tijden van muizenschaarste
tonen velduilen zich echte zwervers. Er is daardoor geen sprake van
trekvogels of standvogel pur sang, maar meer van een opportunistisch
trekgedrag.
Velduilen
broeden al lange tijd in wisselende aantallen in de duinstreek en in
moerasgebieden. Sinds de jaren vijftig is in het zuiden en oosten sprake
van een dalende tendens; op de Waddeneilanden en in de Flevopolders
daarentegen nam de soort toe. Flevoland (met een piek van 75 tot 150 paar
in 1974) is inmiddels echter weer bijna verlaten, terwijl de
Waddeneilanden - speciaal Ameland - nu hèt bolwerk van de soort in
Nederland vormen. Het aantal broedparen schommelde begin 90'er jaren
tussen de 50 en 175 paar, waarvan tenminste driekwart op de
Waddeneilanden. In de periode 1998 - 2000 stelde SOVON vast dat er nog
slechts sprake was van 35 - 45 broedparen. De toekomst van de velduil is,
gelet op deze aantallen, allerminst rooskleurig te noemen.
|
Noord-Brabant, december
2015
Noord-Brabant, maart 2013
Noord-Brabant, maart 2013
Noord-Brabant, maart 2013
Noord-Brabant, maart 2013
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zeeland, maart 2012
Zuid-Holland, december
2015
Balanceren op een paal in
de wind. Zeeland / november 2011
Zuid-Holland, december
2015 |