|
Velduil, Asio flammeus / Short-eared Owl |
Zeeland, maart 2012 |
|
|
|
||
|
|
||
|
Velduilen
zijn zeldzame grondbroeders van ruige terreinen met open plekken zoals
duinvalleien, rietmoerassen en hoogvenen. Het voedsel bestaat meestal
grotendeels uit veld- en woelmuizen. Daarnaast worden ook andere muizen en
vogels gegeten. Velduilen zijn echte zwervers die zelfs afgelegen eilanden
weten te bereiken. In Nederland geboren vogels trekken soms weg tot in
noordelijk Scandinavië en Rusland, maar andere blijven hun leven lang
binnen de landsgrenzen. Velduilen broeden al lange tijd in wisselende aantallen in de duinstreek en in moerasgebieden. Sinds de jaren vijftig is in het zuiden en oosten sprake van een dalende tendens; op de Waddeneilanden en in de Flevopolders daarentegen nam de soort toe. Flevoland (met een piek van 75 tot 150 paar in 1974) is inmiddels echter weer bijna verlaten, terwijl de Waddeneilanden - speciaal Ameland - nu hèt bolwerk van de soort in Nederland vormen. Het aantal broedparen schommelde begin 90'er jaren tussen de 50 en 175 paar, waarvan tenminste driekwart op de Waddeneilanden. In de periode 1998 - 2000 stelde SOVON vast dat er nog slechts sprake was van 35 - 45 broedparen. De toekomst van de velduil is, gelet op deze aantallen, allerminst rooskleurig te noemen. |
||
 Noord-Brabant, december 2015
|
||
 | ||
